tommie luyben 

Ooit maakte onze Nederlandse ruimdenkendheid furore: Nederland was het eerste land waar homoseksuelen konden trouwen. Hoe staat het anno 2017 eigenlijk met de homo-emancipatie?

​

Nachtburgemeester
Voor de interviewserie De homo die zich hardmaakt spreken we met acht prominente LHBT-activisten. Richard Keldoulis (54), ook wel bekend als Jennifer Hopelezz, kwam begin jaren 90 vanuit Sydney naar het vrije Nederland. Hij is mede-eigenaar van Club Church en de Nieuwezijds Gay Sauna in Amsterdam, organiseert jaarlijks de Drag Queen Olympics en was in 2010 kandidaat voor Nachtburgemeester van Amsterdam. Richard strijdt voor een open samenleving en vrije beschikbaarheid van PrEP.

​

Waarom maak je je hard?
'Men beweert vaak dat de homo-emancipatie voltooid is, maar daar klopt niks van. Er is veel werk aan de winkel, qua diversiteit maar ook qua seksualiteit. Bij discussies over homovriendelijk Nederland gaat het nóóit over sex: homo's zijn leuk en aardig, maar zodra het over sex gaat, klapt de boel dicht. Alsof het niet bestaat. Nederland loopt ook enorm achter op het gebied van hiv-preventie. Al ruim vijf jaar is PrEP op de markt: een middel tegen hiv. Dat is in zoveel Europese landen – en zelfs in het conservatievere Australië – vrij beschikbaar, maar niet in Nederland. Terwijl er zoveel mensen zijn die risico lopen. Absurd!'

 

Waar komt dat taboe op sex vandaan?

'Mensen schamen zich er vaak voor, maar je kunt er ook gewoon van genieten. Toen Club Church werd geopend, waren we er open over dat het een fetish club was. Dat schrikt sommigen af. Terwijl: je hóéft je er niet voor te schamen. We moeten seksualiteit juist omarmen en niet gelijk alles vies vinden wat een ander doet.'

 

Waarom is openheid over hiv zo belangrijk?

'Er zijn zoveel vooroordelen. Veel jonge mensen denken dat het iets voor oude mannen is: 'Je moet vies zijn om hiv op te lopen.' Maar iedereen loopt het risico. Ik kom regelmatig jongeren tegen die niet eens weten of ze zijn ingeënt tegen hepatitis B. Dan denk ik: verdomme. De ziektes zijn niet meer zo dodelijk als vroeger, dus er wordt meer risico genomen. Daarom is het belangrijk om er open en duidelijk over te zijn, ook over PrEP-gebruik.'

​

Noem je jezelf een activist?
'In zekere zin wel. Ik ben vooral erg betrokken bij de gay community. Vroeger organiseerde ik al evenementen bij het Homomonument en vijftien jaar geleden verscheen ik voor het eerst als mijn alter ego Jennifer Hopelezz. Ik kan voor geen meter playbacken: mijn kracht ligt in activisme. In drag wordt je niet altijd serieus genomen, maar je krijgt wel de aandacht. Daardoor kan ik vaak mijn zegje doen. In 2010 was ik één van de kandidaten voor de Nachtburgemeester van Amsterdam: als Jennifer kon ik de kracht van drag mooi bundelen met politiek.'

​

Wat vind je belangrijk?
'Homo’s moeten niet proberen hetero's na te doen en zich steeds aan te passen, maar juist trots zijn op het verschil. Zowel op seksueel gebied als in het dagelijkse leven. 'Gewoon normaal doen?' Sodemieter op.'

 

Heb je vaak last van homohaters?

'Soms. Veel mensen verwijten vooral allochtonen homofobie, maar het zit in elke laag van de samenleving. Zelfs hoogopgeleiden. Vroeger zat er boven Club Church een studentenhuis. Zij gooiden volle blikjes bier naar de clubgangers. Ik vind het zo triest dat je zelfs in zo’n liberale stad als Amsterdam nog steeds zó vaak wordt uitgescholden. Schandalig eigenlijk.'

​

Meer De homo die zich hardmaakt: Laurens Buijs, Ellie Lust, Diva Mayday, Ilias Zian, Coos Huijsen, Valentijn De Hingh en Erwin Olaf.