tommie luyben 

Dj Hardwell heeft het ontzettend druk. Wereldtournees, albums opnemen en natuurlijk iedere maand als CJP Inspirator allerlei tofs tippen. Afgelopen week kwam het fotoboek 2 Years As One uit. Hardwells vaste fotograaf Joep van Aert volgde deze megaster twee jaar lang. Als je door dit boek bladert, is het nét of je er al die tijd zelf bij was. Leuk detail: we tipten Joep vorig jaar al als veelbelovend fotografietalent in het C. Magazine. Ondanks Hardwells propvolle agenda, konden we er toch een interview tussen wroeten. Een van welgeteld 7.5 minuut, nét genoeg voor onze dringende vragen.
 

Als je door het fotoboek bladert, wat denk je dan?

'Indrukwekkend. Ik zie 't zelf net voor de eerste keer. Natuurlijk heb ik wel de foto's mee uitgezocht, maar om het voor de eerste keer echt in je handen te hebben: geweldig! Als ik door het boek blader, besef ik pas hoeveel er is gebeurd in zo'n korte periode. Bij veel foto's denk ik: oh ja, dat was ik totaal vergeten. Dat is het mooie aan foto’s, het zijn herinneringen die voor altijd zijn vastgelegd.'

​

Je mooiste herinnering in deze periode?

'De afsluiting van mijn eerste wereldtour: de show in Madison Square Garden in New York. Zo’n unieke, magische locatie. Het is de meest legendarische zaal ter wereld. In de kleedkamer hangen er allemaal foto’s van Michael Jackson, Madonna en noem maar op. Zit ik daar als snaakje (bengel, red.) uit Breda. Dat ik daar mocht draaien, is een mijlpaal in mijn carrière.'
 

Raak je ooit gewend aan tournees, grote zalen en feestende mensenmassa's?

'Nee, ik denk dat zoiets nooit went. Zelfs voor mij blijft het indrukwekkend. Je leeft in een droom. Het was mijn droom om een van de grootste dj's van de wereld te worden. Da’s gelukt, maar het blijft bijzonder.'

​

Ben je altijd al met muziek bezig geweest?

'Jazeker. Op mijn vierde begon ik met pianospelen en rond mijn tiende ontdekte ik dancemuziek. Toen begon ik met sparen voor een platenspeler, om plaatjes te draaien op mijn slaapkamer. Al snel draaide ik op verjaardagen en op schoolfeesten. Voor ik het wist stond ik in een bar en niet veel later voor het eerst op een festival. Ik was veertien toen ik mijn eerste platencontract tekende. Vanuit daar ging het in vogelvlucht.'

​

Dat klinkt als een gesmeerde carrière. Wat nou als je geen dj was geworden?

'Dan was ik waarschijnlijk grafisch vormgever. Ook weer achter een computer. Ik ben vrij grafisch ingesteld en veel met beeld bezig. Het artwork voor mijn album gaat altijd nog via mij. Gelukkig werk ik met een grafisch vormgever die mij volledig begrijpt.'

​

Als je een nieuwe plaat maakt, hoe begin je dan?

'Bij de basis: de piano. Eerst schrijf ik de melodieën en de akkoorden. Ik wil in mijn tracks een gevoel overbrengen, een emotie oproepen bij mensen. Dat begint al aan de piano. Daarna ga ik het uitwerken naar een danceplaat. De juiste geluiden zoeken, beats erbij, soms zang. Van te voren heb ik wel altijd een goed beeld van hoe een track moet worden.'

​

Waar haal je inspiratie vandaan?

'Geen idee eigenlijk. Da’s hetzelfde als aan een kunstenaar vragen: 'hoe begin je aan een kunstwerk?' Je zoekt een bepaalde sfeer die je wilt neerzetten. Of iets dat jouw werk uniek maakt. Die inspiratie kan overal vandaan komen: van andere dj's tot aan mijn eigen vader. Het is belangrijk jezelf open te stellen voor diverse invloeden. Ik kan bijvoorbeeld een documentaire over Albert Einstein kijken en daar onwijs door geïnspireerd worden. Inspiratie komt uit de kleinste dingen.'

​