tommie luyben 

De vermissing van Hänsel en Gretel hield ons land maandenlang in zijn greep. Stad en land werd afgezocht en diverse televisieprogramma’s besteedden er uitvoerig aandacht aan. Nederland kan weer ademhalen: sinds vorige week zijn ze terecht. CJP kreeg de primeur om Hänsel en zijn zusje Gretel te interviewen.

​

Hänsel en Gretel. Klinkt erg Duits.

H: 'Hippieouders. Nederlandse namen vonden ze not done en Engelse namen passé.'
G: 'Stel je voor; in het Nederlands hadden we Hans en Grietje geheten. Dat klinkt toch hartstikke debiel?'

 

Jullie zijn weer thuis. Hoe voelen jullie je?

H: 'Top. Ik kan eindelijk weer gamen. Een paar weken geleden is Fifa 16 uitgekomen. Ik heb behoorlijk wat in te halen.'
G: 'De dag dat ik thuiskwam heb ik eerst alle Facebookberichten gelezen die iedereen had geschreven. Superlief. Nog steeds word ik fucking veel geappt en iedereen wil met me op de foto. Volgende week zitten we bij De Wereld Draait Door met Ferry Doedens en Gigi Ravelli; zij gaan Hänsel en mij spelen in de verfilming van ons verhaal. Dus het gaat wel oké.'

​

Heeft deze nachtmerrie je veranderd?

G: 'Onwijs. Ik moet bijvoorbeeld hartstikke kolkhalzen wanneer ik in de supermarkt langs het ontbijtkoekschap loop. Als ik speculaas of Schuddebuikjes zie, klap ik helemaal dicht. Ik wil niet bij vreemden op visite, uit angst dat ik een koekje aangeboden krijg. Dat zijn ingrijpende dingen.'
H: 'Het eerste wat ik deed toen we toen we thuis waren, was me aanmelden bij de sportschool. Vroeger zag ik er heel atletisch uit. Als ik nu in de spiegel kijk, herken ik mezelf bijna niet terug. Ik lijk wel een sumoworstelaar.'

 

Het gerucht gaat dat jullie werden gedumpt door jullie ouders, omdat ze dreigden te verhongeren van de armoede. Twee monden minder te voeden.

G: 'Bullshit. Onze ouders zijn niet arm. Wij wonen in Laren. In een twee-onder-een-kap, dat wel. Daar werden we op school vroeger mee gepest. Alleen een rijtjeshuis was erger: het ultieme teken van armoe.'
H: 'We hoefden inderdaad geen honger te lijden. Maar papa en mama wilden met z’n tweeën op vakantie. Ibiza. Iets met een midlifecrisis en een tweede jeugd. Vroeger dumpten ze altijd hun hond in het bos, als ze op vakantie gingen. Eruit schoppen en heel hard wegrijden. Dat werkte prima, dus ze hebben die methode ook op ons toegepast.'

​

Had je echt geen idee waar je je bevond?

H: 'Nee. Mijn oriëntatie is vrij slecht. Ik had de hele rit zitten whatsappen, dus totaal niet opgelet waar we naartoe reden. Door al dat ge-app was de batterij leeg. Dan heb je dus niks aan Google Maps.'
G: 'Als ik had geweten dat we dagenlang door een bos moesten struinen, had ik wel mijn tandenborstel, deo, shampoo, wat extra stringetjes en tampons in mijn handtas gepropt. Bah, wat voelde ik me ranzig.'

​

Uiteindelijk stuitten jullie op een huisje van peperkoek. Ongelofelijk.

H: 'Eerst dacht ik dat we in België waren; daar staan wel vaker rare bouwsels. Maar dichterbij bleek het huis eetbaar te zijn.'
G: 'Het rook ook megalekker. Echt naar Sinterklaas en Kerst.'
H: 'Jezus, wat had ik een honger. We hadden al een week niet gegeten.'
G: 'Maar het peperkoekhuis zag er lekkerder uit dan het smaakte. De koek was muffig en taai en de kozijnen van chocolade wit uitgeslagen.'
H: 'De tenminste-houdbaar-tot-datum was volgens mij al lang verstreken.'
G: 'Maar als je zoveel honger hebt, is taaie koek echt prima.'

​

Spijt van jullie geknabbel?

H: 'In de eerste instantie niet. De oude vrouw die opendeed was superchill. Ze bakte pannenkoeken voor ons en ‘s avonds gingen we zelfs aan de shotjes jenever. 'Topwijffie', dacht ik toen nog.'
G: 'Echt een hippe, oude oma. Ze deed me een beetje aan Madonna denken. Daarom heb ik haar pasjes geleerd van Material Girl.'
H: 'En Like a Virgin.'
G: ‘Ja, we hebben echt onwijs gelachen die eerste avond.’

​

Toen ging het mis.

G: 'Teveel jenever. Ik was vet misselijk. Niet oké.'
H: 'Een schoolvoorbeeld van comazuipen. Ik ging knock-out. Toen ik wakker werd, zat ik opgesloten in een kooi.'
G: 'Heel erg Orange is the New Black, die tralies.'
H: 'Of Prison Break.'

​

Gretel, jij werd niet opgesloten in een kooi?

G: 'Nee man, was het maar zo. Van die bitch moest ik keihard werken: koken, afwasmachine in- en uitruimen, stofzuigen, schoorsteenvegen, dat soort werk. Huur gewoon een werkster in, zoals normale mensen. De rest van mijn leven steek ik geen poot meer uit bij het schoonmaken. Dikke doei.'

​

En die lieve oma?

H: 'Dat wijf was gestoord.'
G: 'Eerst dacht ik dat ze was getransformeerd in een lelijke heks, maar ze had gewoon geen make-up meer op.'
H: 'Ze bleek een feeder te zijn, wilde me volproppen en uiteindelijk opeten. De marinade stond al klaar.'

​

Maar jullie zijn ontsnapt.

G: 'Reken maar van yes. Als je me dist, pak ik je terug. Nobody messes with Gretel! Ik heb haar in de oven geduwd. Die was niet heel groot, dus het was even proppen. Opgeruimd staat netjes. Stinken deed het wel.'
H: 'Haar huisje bleek dicht bij de snelweg te zitten. Hadden we eerder moeten weten.'
G: 'In no time waren we weer thuis.'
H: 'Onze ouders zijn trouwens weer terug uit Ibiza. Met een gezond kleurtje en heel veel spijt.'
G: 'Tegenwoordig krijgen we alles wat we willen. Als goedmakertje. Best chill.'
H: 'We stappen alleen nooit meer bij ze in de auto.'